Για πολλά χρόνια οι επιστήμονες ερευνούν το κατά πόσο τα εγκεφαλικά μας κύτταρα σταματούν να ανανεώνονται ή έστω μειώνουν τους ρυθμούς της αναγέννησής τους καθώς μεγαλώνουμε.

Καθώς ο πληθυσμός της γης, ειδικά στις αναπτυγμένες χώρες, μεγαλώνει όλο και περισσότερο σε ηλικία, η επιστημονική κατανόηση του τρόπου που γερνάμε, ειδικά όσον αφορά τον εγκέφαλό μας, γίνεται όλο και πιο ζωτικής σημασίας. Μία περιοχή του εγκεφάλου που παρουσιάζει ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον για τους ειδικούς είναι ο ιππόκαμπος, που σχετίζεται με διάφορες λειτουργίες, μεταξύ άλλων και με τη μνήμη. Γενικά οι έρευνες σε πρωτεύοντα θηλαστικά και ποντίκια έχουν δείξει ότι η δημιουργία νέων κυττάρων στον εγκέφαλο –αν μη τι άλλο- γίνεται όλο και πιο αργή όσο μεγαλώνουμε. Τι συμβαίνει όμως με τον εγκέφαλο των ανθρώπων;

Πρόσφατα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια και από το Ψυχιατρικό Ινστιτούτο της Νέας Υόρκης προσπάθησαν να διερευνήσουν τι συμβαίνει στον ανθρώπινο ιππόκαμπο, μελετώντας τους εγκεφάλους 28 ανδρών και γυναικών, μεταξύ 14 και 79 ετών, που πέθαναν ξαφνικά. Κανένας από αυτούς τους ανθρώπους δεν υπέφερε από κάποια χρόνια ασθένεια, δεν είχε γνωστικά προβλήματα, δεν είχε περάσει κάποιο άσχημο γεγονός τους τελευταίους τρεις μήνες ούτε έπαιρνε φάρμακα, όπως αντικαταθλιπτικά. Ο στόχος των επιστημόνων ήταν να διερευνήσουν τα πρόσφατα –πριν τον θάνατο- δημιουργημένα εγκεφαλικά κύτταρα.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ηλικιωμένοι είχαν αντίστοιχο αριθμό νευρώνων με τους νεότερους και ότι το μέγεθος του ιππόκαμπου τους δεν ήταν μικρότερο από ότι των νεότερων. Παρ’ όλα αυτά, υπήρχαν λιγότερες νέες συνδέσεις μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων στους πιο μεγάλους ανθρώπους. Οι συγγραφείς της έρευνας θεωρούν ότι ίσως αυτό ευθύνεται για την περιορισμένη ικανότητα των ανθρώπων να δείχνουν συναισθηματική προσαρμοστικότητα και πιθανώς μειωμένη γνωστική ικανότητα όσο μεγαλώνουν.