"Μεταξύ μας..."
Το blog "Μεταξύ μας" περιμένει να στείλετε τη δική σας ιστορία στο ask@grandmama.gr
διαβάστεΜοιραζόμαστε τις προσωπικές μας ιστορίες και εμπειρίες.
Είμαι η Ιωάννα Κ. και είμαι 52 ετών. Πριν από ένα χρόνο, διαγνώστηκα με καρκίνο και δεν μπορούσα να εργαστώ λόγω υγείας, οποτε ήταν αναγκαίο να κάνω κάτι για την επιβίωσή μου.
περισσότεραΗ γιαγιά μου στη διάρκεια τη ζωής της αλλά και όταν ασθένησε και τελικά έφυγε από τη ζωή μου δίδαξε πώς να ευαισθητοποιηθώ απέναντι στον άνθρωπο.
περισσότεραΤο τηλέφωνο δε χτυπάει πια. Είμαι μόνη, κλεισμένη σε τέσσερις τοίχους. Θέλω να φωνάξω, να σπάσω τα δεσμά μου και κάτι με τραβάει. Θέλω να φωνάξω πως είμαι ακόμα εδώ, πως έχω ακόμα δύναμη και θέληση για ζωή. Γιατί δε με θέλουν πια;
περισσότεραΟ πατέρας μου ήταν πάντα ο άνθρωπος που είχε λύση για όλα, που διευθετούσε στην εντέλεια τις δικές του υποχρεώσεις και παράλληλα υπενθύμιζε / διεκπεραίωνε και τις υποχρεώσεις των υπολοίπων μας.
περισσότεραΟ παππούς μου πέθανε στα 98 του. Είναι η περίπτωση που λένε «έχει ζήσει τη ζωή του», «έφυγε πλήρης ημερών». Και πράγματι έτσι είναι. Ωστόσο, είναι και κάτι παραπάνω.
περισσότερα«Έψαχνα βοηθό για να φροντίζει τη μητέρα μου για κάποιες ώρες καθημερινά και να ασχολείται με τις οικιακές εργασίες. Ήμουν πολύ απογοητευμένη επειδή είχα πολύ αρνητικές εμπειρίες στο παρελθόν από φροντιστές που είχα βρει, και ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα το www.grandmama.gr. που με βοήθησε να λύσω το πρόβλημά μου.»
περισσότεραΌταν η πεθερά μου άρχισε να αντιμετωπίζει δυσκολίες, που δεν της επέτρεπαν πλέον να συνεχίσει να μένει μόνη της και να φροντίζει ικανοποιητικά τον εαυτό της, να μαγειρεύει, να ψωνίζει, να έχει έγνοια για να πληρώσει τους λογαριασμούς, κλπ., ο άνδρας μου μου ζήτησε να την πάρουμε στο σπίτι μας. Κι εγώ δέχτηκα.
περισσότεραΤο Κατινάκι ήταν μια χαρά μέχρι που παρουσίασε λίγο πυρετό. Εντάξει, –δεν πετούσε κιόλας, όμως περπατούσε (σκυφτά με μπαστούνι) και πότε-πότε τα έχανε, αλλά μπορούσες να κουβεντιάσεις πολλά. Στεκόταν στα πόδια της, ζούσε μόνη, έτρωγε, πήγαινε τουαλέτα κι εγώ έπρεπε απλά να περνάω από το σπίτι της να της δίνω τα χάπια της.
περισσότεραΑπό όταν ήμουν μικρή θυμάμαι τη μητέρα μου να λέει σε εμένα και τις αδερφές μου: «Ξέρω ότι αγαπάτε πολύ τη γιαγιά και της έχετε αδυναμία, αλλά να θυμάστε ότι η γιαγιά είναι μεγάλη και αν και είναι υγιής, δεν θα είναι μαζί μας για πάντα.»
περισσότεραΈχασα τη μητέρα μου το 2000 εντελώς ξαφνικά από ανακοπή την ώρα που κολυμπούσε, μια εβδομάδα πριν από την 50ή επέτειο γάμου της, την οποία ετοίμαζε με μεγάλη προσοχή και στην οποία ήμασταν όλοι καλεσμένοι.
περισσότεραΚοιτάζοντας τις φωτογραφίες του παρελθόντος στάθηκα πολλή ώρα σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία. Πάνω σε μια ξύλινη καρέκλα κάθεται ένα κοριτσάκι. Είμαι εγώ σε ηλικία επτά ετών, έχοντας στην αγκαλιά μου ένα σκυλάκι.
περισσότεραΜερικές φορές οι γονείς μας είναι πολύ περήφανοι και ανεξάρτητοι για να μας ζητήσουν τη βοήθειά μας κι εμείς ξεχνάμε ότι έχουν μεγαλώσει και ίσως πρέπει να τους την επιβάλουμε. Μην κάνετε το ίδιο λάθος με εμένα.
περισσότερα