Όσο περισσότερο αυξάνεται το κόστος της ζωής και μαζί με αυτό οι τιμές που θα πρέπει να πληρώσουν οι γονείς αν θέλουν να βρουν έναν παιδικό σταθμό ή κάποια μπειμπισίτερ για να φροντίζει τα παιδιά, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η ανάγκη να βοηθήσουν οι παππούδες στη φύλαξη και το μεγάλωμά τους. Αλλά οι γονείς θέλουν να καθοδηγήσουν τους παππούδες και τις γιαγιάδες, που έχουν όλη την καλή πρόθεση να δώσουν την αγάπη και την προσοχή τους στα εγγόνια τους, για το πώς θα τα μεγαλώσουν. Άλλωστε όσο περνάνε τα χρόνια αλλάζουν οι αντιλήψεις και οι οδηγίες για τη διαπαιδαγώγηση και πιθανότατα πολλά από όσα θεωρούσαν σωστά οι παππούδες φαίνονται πλέον παρωχημένα. Σε κάθε περίπτωση όμως οι γονείς θα πρέπει να προσπαθήσουν να το κάνουν αυτό με μεγάλη διακριτικότητα και προσοχή ώστε να μην προσβάλουν και πληγώσουν τους παππούδες που θεωρούν –και έτσι είναι ως ένα σημείο τουλάχιστον- ότι έχουν τόσο την εμπειρία όσο και τη γνώση για να μεγαλώσουν τα εγγόνια τους, αφού μεγάλωσαν ήδη, πριν χρόνια βέβαια, τα παιδιά τους.
περισσότερα
Ο ρόλος του παππού και της γιαγιάς συνοδεύεται κυρίως από θετικά και όμορφα συναισθήματα. Ευγνωμοσύνη, που και οι ίδιοι αλλά και τα παιδιά τους είναι καλά, υγιείς και η οικογένειά τους μεγάλωσε και νέα μέλη προστέθηκαν σε αυτή. Χαρά, υπερηφάνεια, ικανοποίηση πλημμυρίζουν την ψυχή τους καθώς πολύ συχνά ο ερχομός παιδιών φαίνεται ότι ενισχύει την αυτοπεποίθηση των παππούδων και των γιαγιάδων, δίνοντας ένα νέο νόημα στη ζωή τους, ένα επιπλέον λόγο ύπαρξης, ένα κίνητρο να μείνουν δραστήριοι και ενεργοί.
περισσότερα
Αλήθεια παππού, ποια ήταν τα πιο συγκινητικά Χριστούγεννα που έζησες; Γιαγιά, θυμάσαι τα πιο ανέμελα και ξέγνοιαστα Χριστούγεννα που πέρασες; Μήπως θυμάστε τα πρώτα σας Χριστούγεννα που κάνατε κάτι διαφορετικό ή τα πρώτα σας Χριστούγεννα που ήσασταν ως ζευγάρι με το αγαπημένο σας πρόσωπο;
περισσότερα
Οι ειδικοί σε θέματα ψυχικής υγείας συμφωνούν ότι το διαζύγιο είναι ένα πολύ στρεσογόνο γεγονός. Ο χωρισμός επηρεάζει όλες τις πτυχές της ζωής: οικογενειακές, οικονομικές και κοινωνικές, και αναστέλλει και την ικανότητά μας να εμπιστευόμαστε τους άλλους αλλά και τον εαυτό μας. Το διαζύγιο όμως δεν είναι μόνο δύσκολο για το ζευγάρι που το βιώνει αλλά είναι σκληρό και για το περιβάλλον του ζευγαριού, την οικογένεια και τους φίλους. Ειδικά όταν ο γάμος ήταν μακρύς σε διάρκεια ή υπάρχουν και παιδιά είναι πολύ δύσκολο να αποκοπούν έτσι ξαφνικά οι σχέσεις με την πλευρά, το περιβάλλον, την οικογένεια, τον κύκλο του πρώην συντρόφου μας. Εκτός από όλα τα υπόλοιπα που χρειάζεται να μπουν σε μία νέα συνθήκη είναι και η σχέση με τα πρώην πεθερικά μας.
περισσότερα
Κάποτε θεωρείτο αδιανόητο τώρα πια όμως υπάρχει μεγάλη αύξηση του ποσοστού των ανθρώπων που χωρίζουν σε μεγαλύτερη ηλικία, μετά από πολλά χρόνια γάμου και με μεγάλα παιδιά. Το λεγόμενο «grey divorce», αυτό δηλαδή που συμβαίνει όταν οι άνθρωποι έχουν πια άσπρα μαλλιά γίνεται όλο και πιο συνηθισμένο. Σύμφωνα με τις στατιστικές φαίνεται ότι το ποσοστό των ανθρώπων που χωρίζουν μετά τα 50, ύστερα από 20, 25, 30 ή και περισσότερα χρόνια γάμου, έχει διπλασιαστεί από το 1990 και αναμένεται να τριπλασιαστεί μέχρι το 2030. Το επίσης περίεργο είναι ότι τα παιδιά των ανθρώπων αυτών, που βιώνουν το διαζύγιο των γονιών τους, ενώ τα ίδια είναι ενήλικες, νοιώθουν με τη σειρά τους ποικίλα και πρωτόγνωρα συναισθήματα γι’ αυτό που συμβαίνει στην οικογένειά τους, που ξαφνικά διαλύεται και ακόμα κι αν έχουν προ πολλού φύγει από το σπίτι, νοιώθουν ότι πλέον δεν έχουν σπίτι για να επιστρέψουν.
περισσότερα
Όλοι και κυρίως όλες, θυμόμαστε πώς ήταν όταν ήμασταν 20 χρονών και νοιώθαμε ότι κανείς δεν μας ακούει, δεν μας υπολογίζει και δεν μας παίρνει στα σοβαρά. Τότε που παλεύαμε να αποδείξουμε ότι αξίζουμε και ότι μπορούμε. Σκεφτόμασταν ότι ίσως όταν θα μεγαλώναμε ο κόσμος θα μας έδινε επιτέλους την αξία που πράγματι είχαμε. Άλλωστε, έτσι λειτουργούμε οι άνθρωποι. Ειδικά οι γυναίκες. Περιμένουμε πάντα να αναγνωριστούμε ενώ προσπαθούμε να είμαστε άψογες κάνοντας κάθε επόμενο βήμα: να μπούμε στην εφηβεία, να περάσουμε στο πανεπιστήμιο, να βρούμε μία καλή δουλειά, να συναντήσουμε τον τέλειο άνδρα, να παντρευτούμε, να κάνουμε παιδιά κλπ. κλπ. Και στη διάρκεια όλων αυτών των δραστικών αλλαγών και των σημαντικών σταθμών να καταφέρνουμε να παραμένουμε δραστήριες, δυναμικές, να διατηρούμε τη γυναικεία μας φύση και κυρίως να μη χάσουμε την αίσθηση του εαυτού μας, γεγονός που μπορεί βέβαια να μας συμβεί σε πολύ απαιτητικές και δύσκολες περιόδους όπως η εποχή που αποκτούμε παιδιά, όταν μεγαλώνει η οικογένειά μας, όταν περιμένουμε πώς και πώς να μεγαλώσουν τα παιδιά μας για να ανεξαρτητοποιηθούμε και βέβαια η στιγμή που αποφασίζουμε να σταματήσουμε την επαγγελματική μας σταδιοδρομία και να περάσουμε στη σύνταξη. Τότε μπορεί να αναρωτηθούμε και πάλι για τον εαυτό μας και για το ποιες είμαστε πραγματικά. Μπαίνοντας στην Τρίτη Ηλικία είναι πολύ πιθανό να νοιώσουμε ότι χάνουμε τον εαυτό μας. Όμως αυτό δεν είναι κάτι που χρειάζεται οπωσδήποτε να μας συμβεί. Μπορούμε να το αποφύγουμε. Να πώς:
περισσότερα
Αν και πολλές οικογένειες είναι τυχερές και έχουν κοντά τους τους παππούδες της οικογένειας και μάλιστα σε καλή υγεία, πολλές φορές δυστυχώς οι παππούδες δεν μοιάζουν με τους συνηθισμένους και δεν προφταίνουν να φροντίσουν και να κάνουν μπέιμπισιτινγκ στα εγγόνια τους, τουλάχιστον όχι σε καθημερινή ή έστω σε τακτική βάση. Και αν και φυσικά όλοι χαιρόμαστε να είναι οι γονείς μας, και παππούδες των παιδιών μας, υγιείς και δραστήριοι, είναι αναμενόμενο να ζηλεύουμε λίγο όταν βλέπουμε άλλους συνομιλήκους μας να έχουν την πολυτέλεια του μπέιμπισιτινγκ χωρίς όρους από τους γονείς τους.
περισσότερα
Ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσουμε ένα νέο χόμπι, ακόμη και αν νομίζουμε ότι η ηλικία μας μπορεί να μας κρατήσει πίσω. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι καθώς μεγαλώνουμε, είναι συχνά δύσκολο να βρούμε δραστηριότητες που μπορούν να μας κρατήσουν απασχολημένους και ενθουσιώδεις. Αυτός είναι όμως και ο λόγος για τον οποίο η εύρεση ενός νέου χόμπι μπορεί να αποτελέσει σημαντικό μέρος της διατήρησης της ψυχικής και σωματικής μας υγείας. Είτε επιλέξουμε κάτι δημιουργικό, όπως η ζωγραφική, είτε κάτι που απαιτεί σωματική δραστηριότητα, όπως η γιόγκα, το να έχουμε κάτι διασκεδαστικό και ουσιαστικό να κάνουμε κάθε μέρα θα μας βοηθήσει να ασχοληθούμε με τη ζωή, διατηρώντας παράλληλα την ψυχική και σωματική μας υγεία σε οποιαδήποτε ηλικία. Με λίγη έρευνα, μπορούμε να βρούμε και να ξεκινήσουμε κάτι που όχι μόνο εμπλουτίζει τη ζωή μας, αλλά μας δίνει την αίσθηση της χαράς και της ολοκλήρωσης.
περισσότερα
Έχουμε όλοι ακούσει πολλές φορές ότι για να ζήσει κάποιος μια μακρά και ουσιαστική ζωή χρειάζεται να διατηρεί το μυαλό σε εγρήγορση και το σώμα σε κίνηση. Επιπλέον, ο ποιοτικός ύπνος, η υγιεινή διατροφή και η δραστηριότητα σε όλα τα επίπεδα είναι επίσης ευεργετικά. Ωστόσο, ένα από τα πιο κρίσιμα στοιχεία που θα οδηγήσουν σε καλή ζωή στην Τρίτη Ηλικία είναι η καλή και ουσιαστική φροντίδα των ηλικιωμένων ανάλογα με τις προσωπικές ανάγκες τους και τις δυσκολίες τους.
περισσότερα
«Αν δεν είχαμε συγγένεια δεν θα της απηύθυνα καν τον λόγο.», πρόκειται για μία φράση που μπορεί να ακούσουμε αμέτρητες φορές όταν μιλάει μία νύφη για την πεθερά της, ή και το αντίστροφο. Κανονικά η ένωση δύο ανθρώπων θα έπρεπε να φέρνει μόνο χαρά αλλά δεν πρόκειται μόνο για το ζευγάρι, εμπλέκονται και δύο οικογένειες, των οποίων τα μέλη υποχρεούνται κάπως να συμπαθήσουν κάποιους ανθρώπους που μέχρι χτες ήταν ξένοι και σίγουρα έχουν πολλές διαφορές με εκείνους.
περισσότερα
Πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουμε αυτό το κοινό πρόβλημα: Νοιαζόμαστε για τον αγαπημένο μας ηλικιωμένο, αλλά δεν μπορούμε να τον πείσουμε να πάει στο γιατρό. Προσπαθούμε, αλλά τίποτα από όσα λέμε δεν τον πείθουν ότι αξίζει ή ότι χρειάζεται να ελέγξει ό,τι συμβαίνει στο σώμα ή στο μυαλό του. Ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να πείσουμε τον αγαπημένο μας ηλικιωμένο να πάει στον γιατρό.
περισσότερα
Τα «μεγάλα» γενέθλια, αυτά που αποτελούν σταθμό στη ζωή μας, όταν για παράδειγμα περνάμε σε μια νέα δεκαετία ή στο δεύτερο μισό της δεκαετίας στην οποία ήδη βρισκόμαστε συχνά μας ξυπνάνε έναν φόβο που υπάρχει ενδόμυχα σε όλους μας, τον φόβο ότι γερνάμε. Μάλιστα, πολλοί από εμάς παρατηρούμε ότι αυτός ο φόβος για τα γηρατειά υπάρχει μέσα μας ανεξάρτητα από την ηλικία στην οποία βρισκόμαστε. Και η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν είναι περίεργο. Πρόκειται για έναν φόβο βαθιά εγγεγραμμένο μέσα μας, καθώς η αρνητική στάση απέναντι στην ηλικία και τη γήρανση αποτελεί μέρος πολλών πολιτισμών στις μέρες μας.
περισσότερα
Έχει συμβεί σε πολλούς από εμάς: Ανησυχούμε για τους αγαπημένους μας ηλικιωμένους που επιμένουν να οδηγούν ενώ εμείς έχουμε αμφιβολίες για τα αντανακλαστικά τους, για το πόσο οξυμένες παραμένουν οι αισθήσεις τους, για το αν μπορούν να κρίνουν και να αποφασίσουν τόσο γρήγορα όσο κάποτε και γενικά για το αν τόσο γνωστικά όσο και σωματικά μπορεί να θεωρηθεί ότι διαθέτουν όλες εκείνες τις ικανότητες που χρειάζονται για να οδηγούν καλά και κυρίως με ασφάλεια.
περισσότερα
Η φροντίδα ενός ξένου παιδιού –ακόμα κι αν πρόκειται για το πολυαγαπημένο εγγόνι μας- δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Αυτό που λένε πολλοί αστειευόμενοι ότι είναι απλά αρκετό να το παραδώσουμε πίσω στους γονείς του, ζωντανό στο τέλος της ημέρας, προφανώς δεν ισχύει. Η ευθύνη είναι τεράστια και μαζί με αυτήν και το άγχος του παππού και της γιαγιάς. Επιπλέον, οι κανόνες αλλάζουν συνεχώς, όπως και τα ναι και τα όχι που θα πρέπει να διέπουν το μπειμπισίτινγκ από την πλευρά των παππούδων προς τα μικρά τους εγγόνια. Να πώς θα τα καταφέρουμε καλύτερα.
περισσότερα
Καθώς μεγαλώνουμε ερχόμαστε σε επαφή με μία δύσκολα κερδισμένη σοφία, που αν είμαστε τυχεροί και ταυτόχρονα κάνουμε και τη σχετική προσπάθεια θα μας αποκαλύψει τους θησαυρούς της ύστερης ζωής. Ο στόχος είναι να μπορέσουμε να απελευθερωθούμε από τα εσωτερικά εμπόδια και να επιτρέψουμε στην αλλαγή (η οποία είναι αναπόφευκτη) να μας αλλάξει. Το προχωρημένο αυτό στάδιο της ανάπτυξης περιγράφεται ως: «Η μετάβαση από τον ρόλο στην ψυχή», μία φράση που επινοήθηκε από τον πνευματικό δάσκαλο Ram Dass, έναν ψυχολόγο του Χάρβαρντ που επέστρεψε από την Ινδία τη δεκαετία του 1960 και έγινε και διάσημος συγγραφέας μπεστ σέλερ. Περιγράφει αυτή τη μετατόπιση της ταυτότητας από τους ενεργούς ρόλους που έχουμε εκπληρώσει κατά τη διάρκεια της ζωής μας σε κάτι βαθύτερο, κάτι που συνδέεται με μια πνευματική ουσία που έχει εγγενή αξία και δεν εξαρτάται από την παραγωγικότητα, τα επιτεύγματα ή την αυτοεικόνα μας.
περισσότερα
Έχουμε όλοι διαβάσει, ακούσει, φανταστεί, βιώσει ίσως το συναίσθημα του άδειου σπιτιού, της «άδειας φωλιάς» όπως την ονομάζουν οι ειδικοί περιγράφοντας το σπίτι μίας οικογένειας που τα παιδιά έχουν μεγαλώσει και έχουν φύγει από το σπίτι για σπουδές, για να μείνουν μόνα τους, για να κάνουν τη δική τους οικογένεια, για να συνεχίσουν τη ζωή τους…Οι περισσότεροι γονείς θα μας πουν ότι το σπίτι είναι άδειο, πολύ ήσυχο, ότι κάτι λείπει… Ξαφνικά συνειδητοποιούν πόσο ελεύθερο χρόνο έχουν και επίσης πόσο χώρο καταλάμβαναν τα παιδιά τους όταν έμεναν ακόμη μαζί τους. Από την άλλη πλευρά όμως οι γονείς βλέπουν ότι έχουν χρόνο και χώρο για τον εαυτό τους, για τα ενδιαφέροντά τους, για τα χόμπι τους, για τους φίλους τους, για τη μεταξύ τους σχέση… Και όταν τα παιδιά έρχονται για επίσκεψη, έχουν πάντα την ευκαιρία να περάσουν ωραία μαζί τους και να τα ευχαριστηθούν. Ας δούμε λοιπόν τα θετικά του να έχουμε μεγάλα παιδιά που έχουν φύγει από το σπίτι ξεπερνώντας τη μοναξιά που σίγουρα νοιώθουμε καμιά φορά αλλά και το γεγονός ότι μας λείπουν κάθε μέρα.
περισσότερα
Ο δεσμός ανάμεσα σε μητέρα και κόρη δεν μπορεί να σπάσει. Μάλιστα σε σχετική έρευνα φάνηκε ότι από όλους τους οικογενειακούς δεσμούς αυτός που είναι πιο πιθανό να παραμείνει σημαντικός και για τα δύο μέλη είναι αυτός: Η σχέση μάνας – κόρης. Αν και όλοι μιλάνε για την εφηβεία και τις δυσκολίες που τυχόν παρουσιάζει, οι λίγο μεγαλύτερες μητέρες γνωρίζουν καλά ότι ακόμα κι όταν η κόρη είναι πλέον ενήλικη η σχέση χρειάζεται προσπάθεια και προσοχή ώστε να παραμένει καλή, υγιής και ευχάριστη και για τα δύο μέρη. Καταρχάς το πιο σημαντικό από όλα είναι να μπορέσει η μητέρα να δει την κόρη της ως ενήλικη και αντίστοιχα να της φερθεί όπως αρμόζει σε έναν ενήλικα. Ακόμα κι αν ακούγεται εύκολο αυτό πολλές φορές δεν είναι και χρειάζεται η μητέρα να προσπαθήσει για να το κατορθώσει.
περισσότερα
«Την πρώτη φορά που χρειάστηκε να κρατήσω την εγγονή μου αγχώθηκα» λέει η Μαρίνα και συνεχίζει: «Ναι, έχω μεγαλώσει τα δύο μου παιδιά, αλλά έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε. Όταν ξεκίνησε να κλαίει στην αρχή τρομοκρατήθηκα, ξεκίνησα όμως να την κουνάω και ως εκ του θαύματος σταμάτησε… Τα καταφέρνω ακόμη, σκέφτηκα. Όλα όσα ήξερα ήρθαν ξανά στο μυαλό μου και με κατέκλυσαν και μαζί μία τεράστια αγάπη γι’ αυτήν τη μικρή κούκλα που κράταγα στα χέρια μου. Του παιδιού μου το παιδί…Είχα ακούσει πολλούς να το συζητάνε, να μου λένε για το πόσο σε κερδίζει και σε μαγεύει η σχέση σου με το καινούργιο αυτό πλάσμα, που μπαίνει στη ζωή σου, αλλά δεν το συνειδητοποιούσα μέχρι να έρθει η ώρα να το ζήσω κι εγώ. Αυτό που προσπαθώ να σκέφτομαι είναι ότι οι κανόνες έχουν αλλάξει και ότι επειδή δεν είναι παιδί μου οφείλω να ακολουθώ τις επιθυμίες των γονιών της, στα βασικά τουλάχιστον θέματα, σε αυτά που έχουν να κάνουν με την ανατροφή της… Στα όχι τόσο βασικά, μπορώ να την κακομάθω ίσως λίγο.»
περισσότερα
Τόσο η αυτοεκτίμηση όσο και η αποδοχή του σώματος και του σωματότυπου μας φαίνεται να αυξάνονται όσο περνάνε τα χρόνια και μεγαλώνουμε, κυρίως μετά τα 60. Αυτό δείχνει έρευνα όπου φαίνεται ότι οι άνθρωποι –τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες- είμαστε πιο ευχαριστημένοι με την εμφάνισή μας και τη σιλουέτα μας όταν είμαστε ηλικιωμένοι από όταν είμαστε νεότεροι. Στα αποτελέσματα της έρευνας φάνηκε ότι η αύξηση της αυτοεκτίμησης ήταν δραματική για τις γυναίκες όσο περνούσαν τα χρόνια, ενώ οι άνδρες είχαν μία πιο θετική εντύπωση εξ’ αρχής, η οποία και βελτιωνόταν ακόμη περισσότερο όσο μεγάλωναν.
περισσότερα
Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που έχουμε τη διάθεση ή ίσως νοιώθουμε την ανάγκη να αφιερώσουμε χρόνο στην εσωτερική μας αναζήτηση. Ίσως επειδή επήλθε μία αλλαγή στη ζωή μας, ευχάριστη ή δυσάρεστη, ίσως επειδή απλά ωριμάσαμε αρκετά και θέλουμε να διερευνήσουμε ποιοι πραγματικά είμαστε.
περισσότερα
