Όταν κάτι δεν πηγαίνει καλά με την πορεία της υγείας και της θεραπείας κάποιου ασθενή συνηθίζουμε να ρίχνουμε το βάρος σε όλους τους γύρω, στον γιατρό, στο νοσοκομείο, στα φάρμακα, στην κρίση… Όμως και εμείς οι ίδιοι οι ασθενείς έχουμε το μερίδιο της ευθύνης μας. Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Ο καλός ασθενής πρέπει να:

1. Αγαπά και να φροντίζει την υγεία του (σωματική, ψυχική και κοινωνική) σαν υπέρτατο αγαθό και θείο δώρο.
2. Φροντίζει περισσότερο για την πρόληψη των ασθενειών του, υιοθετώντας έναν υγιεινό τρόπο ζωής, παρά για τη θεραπεία τους.
3. Επιλέγει το γιατρό του με βάση την επιστημονική του κατάρτιση, την  αξιοπρεπή συμπεριφορά του και το σεβασμό του προς τους ασθενείς.
4. Σέβεται και να εμπιστεύεται το γιατρό του και να ακολουθεί πάντοτε τις συμβουλές του.
5. Πιστεύει στη θεραπεία που του υποδεικνύει ο γιατρός του γιατί η πίστη αποτελεί το 50% της θεραπείας του.
6. Μην αλλάζει συνεχώς γιατρούς αναζητώντας πολλαπλές γνώμες ή τη γνώμη που τον βολεύει. Δεύτερη γνώμη δικαιολογείται μόνο επί σοβαρών ιατρικών προβλημάτων.
7. Μην παρασύρεται από ιατρικές συμβουλές φίλων και γειτόνων και άλλων «ειδικών». Επίσης, η αλίευση συμβουλών από το internet είναι εξαιρετικά επικίνδυνη.
8. Αποφεύγει την αυτοθεραπεία, καθορίζοντας αυτός τι φάρμακα θα πάρει και πώς θα τα πάρει.
9. Εμπιστεύεται τον επιστήμονα φαρμακοποιό του και να αποφεύγει την αγορά φαρμάκων από αμφιβόλου αξιοπιστίας sites στο internet.
10. Μην απογοητεύεται σε δύσκολες ή και σε δυσάρεστες καταστάσεις και να δίνει τη μάχη με όλες του τις δυνάμεις. Η πείρα δείχνει ότι καμία μάχη δεν πρέπει να θεωρείται εξ’ αρχής χαμένη.